สายลมห่มหมอก..ดอกกระเจียว
สายลมหมอกหยอกเย้าเจ้าดอกหญ้า
แลงามตาทั่วทุ่งดูอ่อนหวาน
โบกสะบัดพัดพลิ้วปลิวเบิกบาน
นามขนานเลื่องชื่อลือถิ่นไกล
ดอกชมพูงามเด่นทั่วผืนป่า
เด่นสง่างดงามน่าหลงใหล
ทุ่งกระเจียวบานสะพรั่งถิ่นผืนไพร
จากแดนไกลชัยภูมิถิ่นที่มา
ดั่งวิมานอุทยานสรวงสวรรค์
น่ารำพันรำพึงถวิลหา
เขียวขจีสวยสดงดงามตา
เจ้าดอกหญ้าโบกพลิ้วปลิวตามลม
มีม่านหมอกร่ายรอบแสงอาทิตย์
เนรนิตสรรค์สร้างอย่างเหมาะสม
ดอกกระเจียวเบ่งบานน่าชื่นชม
แสนรื่นรมย์ได้มาชมเป็นบุญตา
เปรียบหัวใจแย้มบานงดงามยิ่ง
สรรค์และสร้างสรรพสิ่งทุกแหล่งหล้า
แม้นผู้ใดไร้ความงามจิตอุรา
เปรียบดั่งไร้คุณค่าความเป็นคน
ดอกกระเจียวบานแล้วร่วงโรยได้
แต่จิตใจของมนุษย์มิหลุดพ้น
ควรหมั่นสร้างความดีจากใจตน
จะคงทนถาวรตลอดเอบ.
พิณพณาลัย.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น