My blogger by Supaporn

เรไร ไลลา

ผู้แต่ง : ศักดิ์สิริ   มีสมสืบ  

สำนักพิมพ์  : ปะ -กัน-นะ

เรื่องย่อ “เรไร  ไลลา”

          “เรไร ไลลา” เป็นหนังสื่ออ่านนอกเวลาระดับชั้นมัธยมปลาย เป็นหนังสือประเภท นิทานร้อยกรอง

                บทกวีหลากหลายฉันทลักษณ์  ประกอบด้วยบทกวีจำนวน ๔๘ ชิ้น มีทั้งกลอนสี่ กลอนหก กลอนแปด กลอนหัวเดียว กาพย์ยานี กาพย์ฉบัง และฉันทลักษณ์เพลงพื้นบ้านประยุกต์

                “เรไร  ไลลา” เกิดจากท้องทุ่งแห่งภาษาหลากสีของกวีซีไรต์ ศักดิ์สิริ  มีสมสืบ  กวีผู้เชื่อในพลังแห่งการอ่าน

          เรไร  ไลลา  ลูกพี่ลูกน้องอายุไล่เลี่ยกัน  คือเก้าย่างสิบขวบปี  เรไรเป็นหลานย่า ไลลาเป็นหลานยาย  เรไรเป็นเด็กบ้านป่า  ไลลาเป็นเด็กชาวกรุง  ไลลาเกิดเมืองหลวงโตเมืองหลวง นานทีหลายปีจึงจะได้มาเยี่ยมบ้านป่า

                เรไรพาไลลาเที่ยวท่องไปตามแม่น้ำลำคลอง  ทุ่งนาป่าสวน วัด โรงเรียน หมู่บ้าน เรียนรู้เรื่องราวชนบท ต้มไม้ใบหญ้า สมุนไพร กุ้ง หอย ปู ปลา งูเงี้ยวเขี้ยวขอ วิถีชีวิตชุมชนการกินการอยู่  การประกอบอาชีพ ตกปลา ดักสัตว์ การละเล่นรื่นเริง ศิลปวัฒนธรรมประเพณี ภูมิปัญญาชาวบ้าน

                สองศรีพี่น้องตะลอนๆ หัวหกก้นขวิด เรียนรู้ไปตามประสาเด็ก (หญิง) แม้แต่จะแตกต่างกัน แต่ทั้งสองก็รักใครกลมเกลียว โดยมีปู่ย่าตายาย ลุงป้าน้าอา พ่อแม่พี่น้องคอยอบรมสอนสั่งให้กำลังใจ

                เนื้อหาในหนังสือเล่มนี้ จะมีลักษณะเป็นนิทานร้อยกรอง ใช้วิธีเล่าเรื่องโดยบทกวีตลอดทั้งเรื่องจนจบ   ซึ่งประกอบด้วยบทกวี ๔๘ บท ดังต่อไปนี้

              ตุ่มดิน ลูกยาง  สายน้ำ      เผชิญหน้า    ดอกแคร่วง    หมอนวด     เพ็ญใจ    เรืออีโป่ง   กระรอกน้อยคนละกลัว       ขนมดอกอัญชัน   โอ้ละเหนอ   เออไฉน  เป็นฉะนี้   ไม่มีคนแก่   เทียวทน   ผีต้นกร่าง   ผีดูดเลือด   ผึ้งหลวงหวงรัง   จูงควาย   ขี่ควาย   หมาแลกถัง   เพลงจักจั่น   ดาวมะเฟือง   มะรุม  โขลกพริก   สายบัว   หลวงปู่   กอไผ่ ปากเป็นตรี   มะหน่ามะโน   แมลงช้า   ดอกหญ้า   ลูกหิน  เวลาเต่า   ชิงช้า  ฝรั่งสอน หน่อกล้วย   อุตพิด   ทองกราว  ต้นน้ำ  ผลิตเช้า ฝากศิลา  ภูษาราตรี   จำปีจำปา  เพื่อนหาย   ไม่เข้าใจ  กักขัง  จดหมายจากแม่   พิไรลา  ซึ่งบทกวีที่กล่าวมาข้างต้นนี้ มีหลายประเภท ฉันทลักษณ์ของบทกวีแต่ละบทมีความแตกต่างกัน

ข้อคิดที่ได้จากเรื่อง

      ๑.     ความรักความผูกพันของความเป็นลูกพี่ลูกน้องเครือญาติเดียวกัน

      ๒.    การปรับตัวให้เข้ากับสภาพสังคมชุมชนและสภาพแวดล้อมแวดล้อมที่อาศัยอยู่

      ๓.     ความรักความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ

      ๔.    การรักษาเอกลักษณ์วิถีชีวิต ศิลปวัฒนธรรมอันดีงามของคนชนบท

ประโยชน์ที่ได้รับ

      ๑.     ทำให้ทราบถึงเรื่องราวของชุมชนชนบท

      ๒.    ทำให้ทราบเกี่ยวกับวิถีชีวิตของคนในชนบท

      ๓.     ทำให้ทราบลักษณะวิถีการกินการอยู่  การประกอบอาชีพของคนชนบท

      ๔.     ทราบถึงการละเล่น ศิลปวัฒนธรรมประเพณี ภูมิปัญญาชาวบ้านซึ่งถือเป็นเอกลักษณ์บ่งบอกความเป็นชนบท